Weerzien Bourdeaux
Lieve allemaal,
Helemaal thuis voel ik me sinds gistermiddag in het vertrouwde Bourdeaux waar ik vijf jaren met de meiden kameerde voordat we onze verre reizen maakten. Hoewel de camping enorm is uitgebreid is het basis gedeelte nog hetzelfde. Voordat ik me melde bij de receptie wandelde ik nieuwsgierig het restaurant binnen waar Chantal direct enthousiast op me afvloog en Denis en Papi Michel erbij haalde. Het was een fijn weerzien en het is ook heerlijk via het pad langs de ruine te volgen naar het dorp. Volgens mij is dit pad niet meer bij de huidige gasten bekend want het groeit dicht. Het overgebleven bordje van de twee (het andere hangt boven Meikes oude kamer) hangt er nog steeds maar is helemaal verbleekt.
Afijn, dit hoort eigenlijk onder ontmoetingen of bezienswaardigheden maar het geeft een beeld van mijn stemming.
Beankt voor het meedenken over het al of niet Noordwaarts fietsen, daarover later meer.
Fietsfeiten
De vorige keer had ik niet gekeken op mijn teller; het waren toen duidelijk meer kilometers dan vermeld. Inmiddels ben ik de 4000 km grens over. Maakt wel indruk; ook op mezelf.
Tot halverzege gisteren fietste ik een aantal dagen in gebied met lange klimmen van niet meer dan 5%. Gisteren stopte ik even om water te drinken toen een jonge knul me voorbij stampte en me vroeg of ik het wel volhield: Toen besefte ik hoeveel meer ik inmiddels kan hebben: Het stuk naar Boudeaux echter via de top van de weg naar Dieulefit was op het heetst van de dag flink pittig: Maar hoe heerlijk was het die helling af te suizen die ik zoveel malen was op-en afgerend:
Bezienswaardigheden
Ik vind het mooi hoe je op de fiets de verschillende landschappen beleeft: Het gaat dan wel langzamer maar binnen een dag kan de omgeving enormveranderen. Bijvoorbeeld van het woeste maar toch lieflijike, groene berggebied van de Pyreneeen naar de vlakke kust; het glooiende wijngebied met de vele communiale (in slechte toestaand verkerende) kleine weggetjes tussen de wijngaarden door. Het droge gebied rond de rivieren de Orb en Herault met de diepe kloven en dorpjes tegen de berg geplakt en nu de Drome. lieflijk maar wat intenser dan het zachter glooiende gebied rond Toulouse.
Frankrijk leeft hier meer Zuid Oostelijk duidelijk meer. Het is natuurlijk ook toeristen seizoen, maar de dorpjes zijn ook beter onderhouden.
Oh ja, en voor de liefhebbers, ik kwam ook twee keer een nog te belijnen gloed nieuwe weg tegen waar de Tour de France langs zal komen dit jaar. Ieg ergens noord van Beziers.
Ontmoetingen
Vele mensen gesproken. Bijvoorbeeld een Franse Watze (iets voller) die regelmatig drie maanden rond de Middelandse Zee Fietst naar o.m. Marokko en Syrie. Ik betrapte me op het gevoel dat ik het een eigenaardige man vond: Ik schrok natuurlijk want dan zou ik ook vreemd zijn. Na enig nadenken besloot ik dat ik het idee onplezierig vond dat hij slechts af en toe een camping aandoet om zich te kunnen wassen, voor de rest slaapt hij in het bos.
Ook een Nederlands echtpaar dat half binnen gehoor afstand stond. Ze maakten uren en uren ruzie over wel of niet verkeerde aanwijwingen van de ander over het parkeren van de auto. De ergernis, spanning en diep ingesleten communicatie problemen waren ook op afstand te volgen. Na uren besefte ik dat ze beiden enorm hun best deden de ander te bereiken en er samen uit te komen: UIteindelijk nodigden ze me ineens uit op de koffie; waarschijnlijk omda ze zin hadden in een verzetje. Ik was nieuzsgierig genoeg ze van dichtbij te zien om op de uitnodiging in te gaan:
Een alleenstaande fransman met dochter van 11 op vakantie die alsmaar wilde praten en vragen bleef stellen: Door mijn slechte Frans werd ik er ontzettend moe van:
't Moreel
Gaat goed: Ik heb redelijk vrede met het feit dat ik op weg naar huis ben: Regelmatig stel ik mezelf de vraag of ik mijn route uit zal breiden maar daar heb ik dan toch geen zin meer in. Het nog steeds bestaande dubbele gevoel is een soort omgekeerde Kanaalkoorts (voor degenen die dat wat zegt). Een soort heimwee naar de reis waar je nog midden in zit. Het is zo heerlijk maar tegelijkertijd tijd om er afscheid van te nemen. Zo iets dus.
Ik wens iedereen een fijne vakantie of een Nederlandse tuin / dagjes periode.
(Overgens lukt op dit moment niet de kaart bij te werken.)
Heel veel liefs, Annemarie.
Reacties
Reacties
Heey Annemarie,
Nog ver weg op de fiets en stiekem elke keer wat dichterbij. Gemengde gevoelens...
Hier gaat alles goed. Inmiddels mijn weekje New York en Rock Werchter achter de rug. Mijn lijf kan nog steeds niet goed bedenken of het nu nacht of dag is, maar wat een mooie dingen heb ik weer gezien en gehoord.
Inmiddels ben ik gestart met de cursus Spaans in de auto voor de volgende onderneming. Peru.
Achter mijn computer bij Keerpunt denk ik soms jaloers aan een totaal gevoel van vrijheid wat je ervaart bij zo'n onderneming.
Geniet nog van de dingen die komen gaan.
Liefs Sylvia
Heey Annemarie,
Nog ver weg op de fiets en stiekem elke keer wat dichterbij. Gemengde gevoelens...
Hier gaat alles goed. Inmiddels mijn weekje New York en Rock Werchter achter de rug. Mijn lijf kan nog steeds niet goed bedenken of het nu nacht of dag is, maar wat een mooie dingen heb ik weer gezien en gehoord.
Inmiddels ben ik gestart met de cursus Spaans in de auto voor de volgende onderneming. Peru.
Achter mijn computer bij Keerpunt denk ik soms jaloers aan een totaal gevoel van vrijheid wat je ervaart bij zo'n onderneming.
Geniet nog van de dingen die komen gaan.
Liefs Sylvia
Bonjour Annemarie,
Wat goed te lezen dat je fit en veilig in Bourdeaux aangekomen bent. Die klim vanuit Dieux le Fit ken ik maar al te goed en is pittig maar erg mooi. Ga je noordwaarts over de Col de la Chaudiere? Zooo mooi! Over Saou door die sprookjesachtige vallei is natuurlijk ook erg aantrekkelijk. Je fietst nu lekker omhoog met het thuisdoel in het vizier, maar er valt tijdens de thuisreis ook heel veel te genieten. Hou het allemaal en vooral jezelf heel en neem geen slecht voorbeeld aan al die Tourrenners die bij bosjes neergaan en worden afgevoerd met allerlei kwetsuren. A bientot, Peter
Bonjour Annemarie,
Wat goed te lezen dat je fit en veilig in Bourdeaux aangekomen bent. Die klim vanuit Dieux le Fit ken ik maar al te goed en is pittig maar erg mooi. Ga je noordwaarts over de Col de la Chaudiere? Zooo mooi! Over Saou door die sprookjesachtige vallei is natuurlijk ook erg aantrekkelijk. Je fietst nu lekker omhoog met het thuisdoel in het vizier, maar er valt tijdens de thuisreis ook heel veel te genieten. Hou het allemaal en vooral jezelf heel en neem geen slecht voorbeeld aan al die Tourrenners die bij bosjes neergaan en worden afgevoerd met allerlei kwetsuren. A bientot, Peter
Hai Annemarie,
Wat een originele manier om op die camping terug te komen hè ? Ik kan me voorstellen dat dat echt thuiskomen is en de mensen zijn er zo aardig ! Leuk zoals je beschrijf over de verschillende landschappen. Je komt op veel meer plekken dan lopend en je gaat ook niet te snel, zodat je het in detail kunt volgen. Ik hoop dat je even een paar daagjes lekker bij het zwembad kunt genieten. We hadden het zaterdag over je bij Karen en Daan met Arlene en Jens en we kwamen tot de conclusie dat, als je nou toch in de buurt bent, toch ééééven de Mont Ventoux op zou moeten fietsen !! Goeie reis weer verder ! Liefs Wessel
Hoi lief,
Wat fantastisch om van je te horen dat Chantal je zo enthousiast begroette, toen je daar volkomen onverwacht opdook. Heerlijk gevoel moet dat je gegeven hebben.
En ook dat het oude gedeelte van de camping niet veranderd is, zodat jij je er meteen weer thuis voelde.
Ik vond zonet je nieuwe verhaal, nadat we om zes uur terugkwamen van onze fysiotraining.
Hoeveel dagen denk je nu om te blijven in Bourdeaux?
Ga je daar echt een beetje vakantie houden en alle oude plekjes nogeens bezoeken en van het uitzicht genieten?
Ik heb een paar keer ook geprobeerd om je een mailtje te sturen, maar dat lukte niet. Deed ik misschien iets fout?
Er schijnt morgen lelijk weer op komst in Frr. waar jij zit. Ze spraken zelfs over gootjes rond je tent graven.
Of is dat weer overdreven journalisten gepraat?
Geniet in elk geval uitbundig en denk nog maar niet aan thuiszijn.
Dit is zo uniek en eenmalig. Dus alles eruit halen wat er nog voor je in blijkt te zitten.
Dikke knuffels, Mam.
Lieve Annemarie,
Wat leuk om te lezen dat de mensen van dé camping jou net zo mij waren vergeten als jij hun vergeten was! Leuk zo'n enthousiaste begroeting. Nu jij de weg naar het dorp beschreef kon ik het me de omgeving en de camping opeens tot in details ook weer voor de geest halen.
En wat betreft de fiets feiten. Weren dat je de 4000 kilometer voorbij gáát is toch heel iets anders dan dat je de 4000 km voorbij bént!
Geniet, ook voor mij, nog ff lekker van Bourdeaux, daar op de camping en aan het zwembad. Ik zie ons samen daar nog zitten en koester de herinneringen.
Geniet ook van je terugreis, en haal eruit wat erin zit!
Zoen, Marieke
hee mam!
wat fijn! kreeg toevallig net een mailtje van suus (van de camping) dat haar ouders er nu ook weer zijn. (ook voor het eerst sinds dien) niet tegengekomen toevallig??
ik ben iig terug van vakantie. was heel lekker maar nu begind het allemaal weer (stage regelen enzo) maar eerst: de nieuwe harry potter in 3d bekijken:P
geniet er zo veel mogelijk van. en als je twijffeld ga dan gewoon nog even door want als je straks terug bent wil je niet het gevoel hebben dat je niet alles er helemaal uit gehaald hebt. maar komt wel goed, volg je gevoel die is alijd wel goed.
veel liefs!
Hoi Annemarie,
Wat prachtig! Ik voel hier in Venray wat het is om ergens terug te komen op plaatsen die je dierbaar zijn. Je hebt me erover verteld; en nu ben je er. Klasse!
En zoals Meike schrijft in haar laatste alinea: zo is het precies! Carpe Diem!!! Succes en liefs. Herman.
Reageer
Laat een reactie achter!
- {{ error }}