Cruz de Ferro, nog ruim 200 km
Lieve allemaal,
Vanuit een Alberque (refugio is niet de term) waar de computers naar me lonkten. Tjonge wat een reacties op dat piepkleine zinnetje over mijn broekriem, ik vermoede al dat niemand er naar wilde vragen. Heel netjes hoor, dank. Oh en D: jij ook dank.
Fietsfeiten:
Inmiddels bijna 2600 km gefietst., nog ruim 200 te gaan.
Na de Col du Somport (van 300m naar 1600m), dacht ik dat ik vandaag een vergelijkbare hoogte naar het beroemde Cruz de Ferro ging overbruggen en overmorgen nog een keer. Vandaag begon ik 10 km onder de top en reed betrekkelijk makkelijk (let wel: betrekkelijk ivm de Col du Somport) maar het ligt anders. Het Cruz de Ferro ging in 10 km van 1000m naar 1500 m en morgen moet ik in 15 km van 500 naar 1500 m. Effekens anders dus, terwijl ik vandaag al wat pijn in een knietje heb. Morgen wordt dus in tweeen gehakt (beetje rust) zodat ik hopelijk ruim 10 km voor de top kan overnachten en het steilste stuk overmorgen doe. Super lange afdaling vandaag over kronkelende bergweggetjes zoals velen met de auto niet prettig rijden vinden. Heerlijk.
Bezienswaardigheden.
Besprak ik reeds de ooievaars? In Spanje denkt ieg de kerk nog dat de babytjes via de ooievaar komen omdat op elke kerktoren minimaal een nest zit. En anders ernaast op een paal. Allen bevolkt, ik kan alleen niet over de rand kijken of er kleintjes inzitten. Het land blijft prachtig. Tussen Burgus en Leon (beiden prachtig) werd het wat minder maar na Leon is het weer schitterend. Het grootste verschil met mijn verwachtigen is de verlaten uitgestrektheid. De laatste paar 100 km kom ik meer mooie of schattige dorpjes tegen die van de verlatenheid zijn gered door de Camino. Ik denk dat het gebied langs de route draait op de Camino.
Ontmoetingen
Bijna geen Nederlanders, een enkele fietser. Iedere typisch Hollandse kop al of niet met boerenzakdoek blijkt een Duitser (hoi Nick). Overal en overal hoor je Duits spreken. En ze spreken mij veelal aan omdat ze er vanuit gaan dat ik als Nederlander ook wel Spaans begrijp. Fransen en de meeste Duitsers blijven gewoon hun eigen taal spreken, ook Adios en Gracias zit er niet in. Ik verbaas me daar wel over.
Onderweg is het een beetje zoals vroeger in Noorwegen. Iedere pelgrim groet elkaar. Solisten maken vaak een praatje. Ook de Spaanse jongens zonder bagage en een dagrugzakje (die wordt ze vlak voor de Alberques door een auto gebracht) zijn allervriendelijkst.
In Leon sliep ik in een klooster waar diverse gezellig en goed geklede dames en heren tot ´s avonds laat aan het babbelen waren. Gisteren viel me ook een aantal van die mensen op. Ik ben er achter, dat zijn de wandelaars die de Camino doen met hulp van bijrijders. Je herkent ze aan de kleding. Leuke goed gestreken katoentjes, oogschaduw, staan praten ipv zittend de ontstoken blaren behandelend of strompelend naar de WC of slaapplaats, meestal zwijgend. Onderweg lopen ze met een leuk rugzakje met verende tred, vaak hand in hand.
Overigens schijnen (van horen zeggen dus) Spaanse studenten studiepunten te krijgen voor de Camino. Deze studenten doen wat hippy achtig aan.
Mijn eerste onaangename ontmoeting gehad, gisterenavond. Ik lag in mijn tentje op een veldje dat bij de Alberque hoort toen opeens mijn rits werd geopend. Ik begon direct te schreeuwen in de hoop af te schrikken en kroop de tent uit na een jasje te hebben aangetrokken. De baas van de Alberque was in de buurt maar die had niets gezien van de twee kerels die in een gehuurd tentje van de Alberque zich zgn vergist hadden in de tent. Ik heb alles ingepakt en ben in de Alberque gaan slapen en nam me voor dat verder in Spanje te blijven doen. Die Alberque cultuur wil ik eigenlijk ook wel wat meer mee kennismaken.
´t Moreel
Nog steeds zo prima dat ik blijf twijfelen of ik ook de Noordelijke Spaanse route zal terugfietsen of dat mijn terugtocht begint bij de Spaans/Franse grens bij Irun/Hendaye. Ik denk dathet noord Spaanse deelwat te veel van het goede is, errug steil en zijn er bijna geen Alberquesen andere voorzieningenzodat ik dan dure kamers moet gaan betrekken. Aan de andere kant wil ik Spanje liever nog niet verlaten.
Verder heb ik weinig toe te voegen aan mijn eerdere verhalen. Santiago de Compostela lonkt wel, daar aankomen is wel een enorme mijlpaal. Zeker nu om mij heen bijna niemand van zo ver komt. Wandelaars en fietsers zijn bijna allen ergens hier in Spanje begonnen om een stukje Camino te beleven. Ik vind het fijn dat Mama daar zal zijn en ik verheug me daaròp. Doorfietsen naar Finisterre geloof ik wel, ik ga graag met ze mee in de auto. Kan mijn lijf een beetje uitrusten.
Lieve allemaal,
Ik denk aan jullie, ook al horen jullie weinig persoonlijks van me en ik blijf genieten van al jullie reacties op het blog of per sms.
Dag! Annnemarie.
Reacties
Reacties
Lieve Annemarie,
Wat ben je toch een topertje dat je alweer zo dicht bij je einddoel bent gekomen in zo'n korte tijd! Echt TOP. Maar begrijp ik het goed dat je misschien niet door gaat fietsen?
Jammer dat je nou net na zoveel kilometers en zoveel nachten in je tentje toch een 'onaangename ontmoeting' moest meemaken.
Nou meissie, geniet van de laatste 200 kilometers en dan heb je de gehele Camino gefietst. Nogmaals TOP.
Hier gebeurt niet heel veel bijzonders, alhoewel.
Henk en ik hebben vorige week afgedanst voor Zilver. Was leuk!
En... we hebben besloten om bij jou om de hoek te blijven wonen! Dus.... niet 'veel bijzonders', het is maar net wat je 'bijzonder' noemt. Toch!
Liefs en tot snel! Marieke
Wauw Annemarie! Wat ben je ver! Wat heb je het stoer gedaan!
(Mishto doet het ook goed, al weer twee optredens gehad en net gevraagd voor een festival haha)
Geniet maar met volle teugen als je aankomt, helemaal zelf gedaan, zonder bijrijders oid. Liefs, Mariël.
Super Annemarie! Echt heel stoer avontuur...
Heey Annemarie,
Wat gaat het hard! nog maar 200 km en dan ben je al in Santiago! Terwijl wij hier elke dag achter ons computertje kruipen, maak jij deze tocht. Ben benieuwd wat je gaat doen nadat je Santiago hebt bereikt, maar dat gan we vast allemaal wel horen.
Het moreel is hier ook prima. Aan het trainen voor mijn 1/8e tritalon volgende week. Vanavond vertrekken we met een groep naar de Ardennen voor een sportief en gezellig weekendje en over precies een week sta ik op Schiphol richting new York. Kan vooralsnog niet stuk dus.
Heel veel succes met de 200 km die nog voor je liggen.
Heel veel liefs Sylvia
Heey Annemarie,
Wat gaat het hard! nog maar 200 km en dan ben je al in Santiago! Terwijl wij hier elke dag achter ons computertje kruipen, maak jij deze tocht. Ben benieuwd wat je gaat doen nadat je Santiago hebt bereikt, maar dat gan we vast allemaal wel horen.
Het moreel is hier ook prima. Aan het trainen voor mijn 1/8e tritalon volgende week. Vanavond vertrekken we met een groep naar de Ardennen voor een sportief en gezellig weekendje en over precies een week sta ik op Schiphol richting new York. Kan vooralsnog niet stuk dus.
Heel veel succes met de 200 km die nog voor je liggen.
Heel veel liefs Sylvia
We komen je nu vast feliciteren met je bijna-aankomst in Santiago ! Daar zal je het dan vast druk met andere dingen hebben. De laatste kilometers, geweldig, we hebben het op een aftsandje meegevolgd. Heb je nog wel een gestreken katoentje en make-up voor de aankomst ? Heel veel succes met de laatste inmiddels minder dan 200km ! Veel liefs, Olivier en Wessel
Vanuit hotelletje tijdens rustdag (na 20 km heel licht klimwerk, morgen grote klim (hel)) de kaart wat bijgewerkt.
Marieke en Henk gefeliciteerd, ik verwacht als ik thuis ben een prive voorstelling als beloning voor mijn prestatie. Zoek de muziek maar vast uit!
Sylvia, succes met je triathlon, houdt de boel heel en heel veel plezier in NY!
Dames en heren, Mariel speelt in een ontzettend leuke en originele band met eigen en zeer opgewekte muziek waarvan ik de stijl niet durf te omschrijven (gipsy invloeden....?). Misschien plopt er iets op als jullie de naam (zie hierboven) googlen.
Ha annemarie,
ik neem aan dat je deze reactie pas leest als je je eindoel hebt bereikt! Geweldig, zou je zo graag inhalen daar maar gelukkig is ook dat uitstekend geregeld!
Lijkt mij overigens heerlijk lopen naar Santiago met bijrijders. zelfs al zou ik jouw hoon daarvoor moeten doorstaan!!
Lastig en leuk om nu weer te gaan plannen, alles stond voor 6 weken redelijk vast! Hoop natuurlijk stiekum wel dat de Mas op je route komt te liggen!
Vind ook eigenlijk dat het er nij hoort, daar heb je starend over de velden de insporiratie voor dit plan opgedaan.
Hier alles goed en rustig!!! Hannah is naar Kenia vertrokken en heeft daar een ambitieus programma voor haar project Join voor Joy. Nog een week en ik kan mijn koffertej pakken.
Geniet van de overwinning, dikke knuffel, Lot
Hoi Annemarie goed zeg dat je het gehaald hebt,sprak net Irene bij AH,ze sprak enthousiast over je.
Heb net je verhalen gelezen,leuk om te zien hoe je verandert gedurende je Camino,steeds relaxed..er.
Jammer dat er geen foto's bij zijn om te bewijzen dat je niet op de Solex bent gegaan.Er is wel een fietsfoto,maar die omgeving komt me wel erg bekent voor.
Je hebt geen lekke band gehad want anders zou je me bellen,een aanbod wat alleen geldt voor de heenweg maar ik neem toch niet aan dat je dat hele eind ook terug fiets he?
Hou me op de hoogte X Rob
PS;Gefeliciteerd,hoe is de uiteindelijke ontvangst daar krijg je een heleboel geld of word je heilig verklaard,ik hoor het spoedig hoop ik.
Hoi Annemarie,
Als voormalig reisgenoot voor 4 dagen en blusser van verbrande bovenbenen wil ik graag mijn bewondering uitspreken voor hetgeen je presteert. Is de reis naar S de C al een grote prestatie; hierbij gekoppeld jouw terugreis schaar ik onder de noemer top- of wereldprestatie. Ik hoop dat je je doel bereikt en weet dat ik je zal volgen. Groetjes Herman.
Reageer
Laat een reactie achter!
- {{ error }}